Van triatlon tot marathondebuut in 2u22'

Wouter, proficiat met je knappe prestatie tijdens de marathon in Eindhoven! Debuteren met een tijd van 2u22’ is niet veel atleten gegeven! En jij combineert dit dan ook nog eens met je zwem- en fietstrainingen, wauw!

Ik val meteen met de deur in huis, waarom als triatleet een marathon lopen?

Merci! Ik vind het zelf ook een straffe tijd, had ik dat maar op voorhand geweten dat ik vlot onder de 2u25 kon lopen. Nu, Ik ben in de triatlon terecht gekomen vanuit mijn ‘basis’ sport, namelijk atletiek. Zelden bind ik met tegenzin mijn loopschoenen aan voor een training. Daarnaast blijft de 42,195km een intrigerende afstand om te weten hoeveel tijd je er zelf voor nodig hebt om deze af te leggen. Zeker nadat ik eerder dit jaar Karen Van Proeyen, huidig Belgisch kampioen marathon, mocht hazen op de marathon van Enschede. Bovendien had ik een groot trainingsvolume in de benen met het triatlon seizoen dat op zijn einde liep. De marathon lag toen in het verlengde om zo een lang seizoen te kunnen eindigen met een laatste uitdaging.

Heb je nog meer ambitie in de marathon zelf? Ik veronderstel dat sub 2u20’ je nu wel zal triggeren?

Na het afgelopen resultaat is de sub 2u20’ zeker iets dat mij bezig houdt. Om daardoor nu een marathon in het voorjaar te lopen, is niet aan de orde. Ik hou deze PR wel om pas in het najaar te verbeteren. Wordt zeker nog vervolgd dus.

We kunnen je gerust een multisporter noemen! Maar hoe is het vroeger voor jou allemaal begonnen? Hoe ben je in de sportwereld gerold?

Ik heb sport met de paplepel binnengekregen. Mijn vader, Danny Simons, is Belgisch kampioen geweest op alle afstanden binnen de triatlon en duatlon. Sport was dus alomtegenwoordig in huis. Beginnend bij zelf leren zwemmen en verder gaan in de zwemclub. Van daaruit ben ik ook andere sporten gaan uitproberen. Voetbal heb ik een hele tijd beoefend in mijn kinderjaren en ik heb zelfs een jaar judo gedaan. Gezien ik altijd op mijn papa zijn fiets op de rollen wou rijden, waar ik nog niet aan de pedalen kon, had ik op mijn 12e eindelijk een fiets gekregen. Vol enthousiasme heb ik 2 jaar koers gereden, dit was geen groot succes maar ik heb mij daar echt wel geamuseerd en leren afzien. Die jaren heb ik ook een aantal jeugdtriatlons geprobeerd gezien de multisport achtergrond van mijn vader. Hierbij merkte ik dat ik nog veel kon winnen op het loopgedeelte. Als gevolg daarvan heb ik mij aangesloten bij de atletiekclub in Genk. Daar is het echte trainen begonnen onder de goede begeleiding van Richard van Laecke .

Je kwam uiteindelijk terecht in de triatlonsport. We weten dat er verschillende afstanden zijn. Als ik het goed begrepen heb, focus je nu vooral op de korte (sprint) afstand?

Gezien ik getraind was vanuit de atletiek waar mijn wedstrijden vaak tot de 10km waren, lag de sprint afstand mij het beste. Zelf ben ik van mening dat de kwart afstand een ideale verhouding van snelheid en uithouding vereist waarop ik mij graag zou toeleggen. Echter, met het resultaat van afgelopen marathon moet ik mijn focus misschien verleggen van sprint en kwart naar de halve triatlon. Stof tot nadenken dus.

Heb je ambitie om zoals velen atleten over te schakelen naar de ‘lange afstand’? Gaan we jou bijvoorbeeld ooit in Hawaï zien?

Ghoh, dat zal blijken in de komende maanden of jaren in hoeverre ik progressie blijf maken en dan vooral op de fiets. Gezien op die afstanden je de helft van de tijd toch op de fiets doorbrengt. Laat ik al eerst eens een aantal pogingen ondernemen op de middellange afstand.

Misschien een moeilijke vraag, maar je deed dit jaar al mee aan stratenlopen, trailruns, een swim&run, triatlons en nu ook een marathon! Wat vind je zelf het leukste om te doen?

Dat is mij inderdaad een moeilijke vraag, ik ga geen leukste onderdeel kiezen. Ik zie mijzelf als een multisporter waarbij de verschillende sporten elkaar ondersteunen. Alle soorten wedstrijden hebben wel hun eigen charme en ik sta altijd met een glimlach aan de start om het wedstrijd verhaal te beleven.

Ik kan mij voorstellen dat het niet eenvoudig is om voor al deze verschillende wedstrijden te trainen. Hoe pak je dat aan?

De kwart afstand aanzie ik als een perfecte combinatie van snelheid en uithouding. Daarom train ik graag met de focus op de kwart. Vandaaruit heb je de snelheid voor korte wedstrijden maar ook de uithouding voor het langere werk te volbrengen. Een uitstap naar een halve triatlon of marathon is dan ook steeds mogelijk. Dat gebeurt steeds in samenspraak en onder de goede begeleiding van Jens Roegiers van het Animo Sport Coaching team.

Heb je dit jaar nog een wedstrijd op het programma staan? Of kijk je al verder richting 2023?

6 November loop ik nog de halve marathon op de DrechtStadLoop in Dordrecht. Hopelijk is er de supercompensatie van de marathon om hier mijn PR weer scherper te stellen. Voor de rest dient het programma nog samengesteld te worden wat betreft 2023. Gezien het resultaat gaat het een moeilijke keuze worden voor komend jaar.

Een afsluitende vraag, wat is tot de dag van vandaag jouw mooiste sportprestatie?

Er zijn er velen. Een overwinning tegen Tom dumoulin onder andere op een 10km in Maastricht om er één te noemen. Maar één die ik zelf echt koester is het winnen van de 15 km Dwars Door Hasselt. Dat is een wedstrijd die ik vanaf de jeugd al mee doe, voorheen enkel de kortere afstanden. De wedstrijd zelf was een mentaal gevecht tegen mijzelf, gezien ik constant op 20 m achter de koploper liep. Ik was er heel de wedstrijd van overtuigd dat ik 2e ging worden. Op 500m van de meet vond ik een extra versnelling om de koploper bij te halen en achter te laten dankzij de talrijke supporters op de zuivelmarkt. Bijkomend was het niet enkel de wedstrijd maar heel de periode die eraan vooraf ging. Zo kwam ik terug van een stressfractuur gevolgd door een mentaal zware periode. Het trainen ging gedurende een hele tijd voor geen meter. Hierbij heb ik heel veel steun gehad aan de trainer en mijn trainingsvrienden. Eerst om het plezier in de sport terug te vinden, dan terug gericht te trainen om erna ook terug op niveau te komen. Zo heb ik een tijd nagenoeg geen wedstrijden gedaan om dan in Hasselt hopelijk terug op niveau te presteren. En ja, die was er. Dus wat een wedstrijd echt mooi maakt, is de belevenis die achter de prestatie ligt.

Wouter, heel erg bedankt voor dit interview! We wensen jou erg veel succes met het vervolg van je sportieve carrière. De mensen die je willen volgen kunnen dat doen via Facebook.

Stijn Witters