De Vegan Steak Runner: Een rustdag? Dat staat niet in mijn woordenboek

Een tijdje geleden leerde jullie mij kennen als de ~ vegan streak runner ~. Ik loop ondertussen al een hele tijd elke dag minimum 1500 meter. Een rustdag? Neen dat is niets voor mij, want afgelopen dinsdag was het een speciale dag, mijn 600^ste streak! Dat vraagt om iets speciaals toch?

Wat ga ik doen?

Helaas viel mijn 600^ste streak op een dinsdag, dat maakte het niet evident om even een hele dag te gaan lopen. Ik dacht eerst aan een 60 kilometer run nadat ik mijn zoon op school zou hebben afgezet, maar dat betekende dat ik binnen de 6uur moest finishen. Ik wil geen stress meer ervaren, lopen is voor mij ontspannen dus dat plan belandde al snel in de vuilbak. Even dacht ik er aan om het op een “normaal” kort loopje te houden, maar nee toch.. mijn 600^ste streak verdiende echt wel meer eer! Dus besliste ik om toch voor de 60 kilometer te gaan, maar in een ander format. 10 rondjes van 6 kilometer.. de start van een zot avontuur dat ik niet snel zal vergeten!

Biep Biep Biep

Dinsdag 29 september 2020, 4 uur ’s morgens. De wekker gaat af… Na een slechte nachtrust geraak ik maar moeilijk uit mijn bed, maar ik heb een doel dus here we go! Nog slaapdronken en al strompelend slaag ik er in om mijn koffie en muesli te nuttigen. Stilletjes begint de cafeïne zijn werk te doen en ontwaak ik. Het dringt nu helemaal tot mij door dat ik om 5 uur wil starten met lopen. Loopkleren aan, gerief in de auto en ik vertrek naar Tenhaagdoornheide. Een prachtig stukje natuur waar ik toch wel 70% van mijn trainingen afwerk.

Het parcours

Een tijdje geleden had ik hier al een rondje van 6 kilometer uitgestippeld. Het rondje start op de parking en laat mij meteen 2 kilometer doorheen een mooi stukje bos lopen. Uit mijn ervaringen weet ik dat de kans groot is om hier een hert of een everzwijn tegen te komen. Het vervolg van het rondje gaat door het mooie heidegebied en enkele stroken met losse zand aan de rand van De Royal Limburg Golf. Wat is het hier prachtig, maar zwaar want het gaat hier voortdurend bergop. Gelukkig zijn de laatste 2 kilometer relatief vlak door het heidelandschap waarin regelmatig schapen staan te grazen.

Ik hoor je al denken, 10 keer datzelfde rondje..? Dat moet saai zijn. Ik had natuurlijk wel voor wat afwisseling gezorgd. Elk rondje als ik bij de auto kwam startte ik in de andere richting. Eerst met de klok mee, nadien tegen de klok in en dat 5 keer.

Start

5:00 AM... hier sta ik dan in mijn upie. Pikkedonker, hoofdlamp aan en het regent, I love it! Normaal loop ik altijd met muziek, maar nu in het donker toch maar beter niet. Stel je voor dat ik het loslopend wild niet zou horen. In het donker loop ik automatisch minder snel, omdat ik toch wat voorzichtig ben met al die boomwortels en keien op mijn route. ik zou niet willen dat ik tijdens de eerste kilometers al op mijn gezicht zou vallen. Na 40 minuten zit mijn eerste rondje er op. Even een korte pitstop bij de wagen, koffer open en meteen beginnen met bijtanken. Als drank heb ik Tailwind bij. De eerste keer dat ik deze gebruik, maar ben meteen tevreden van de smaak en afdronk. Ik mik op een halve liter per rondje. Hopelijk is dat voldoende... Qua snacks mik ik deze keer op de whole foods. Dit zijn verse producten die een goede mix hebben van koolhydraten en eiwitten, maar ook licht verteerbaar zijn. Volgende producten had ik bij:

Dadels gevuld met pindakaas
Gekookte aardappelen met zout
Vegan sushi

De strategie was om na elke 6 kilometer een halve liter Tailwind te drinken en 2 dadels, een halve patat en 1 sushi te eten. Strak plan dacht ik bij mijzelf.

Halverwege

30 kilometer achter de kiezen, nog 30 voor de boeg. Het regende nog steeds en ik ben door en door nat. Het laatste rondje tussen kilometer 24 en 30 was zwaar, maar hé daar kwam de zon op! Het gaf mij een enorme energieboost om verder te gaan, maar tijdens mijn pitstop na 30 kilometer krijg ik het enorm koud en de energie verdwijnt meteen. Ik ben doorweekt en maak de beslissing om snel naar huis te rijden voor droge kledij. Achteraf gezien een goede zet, want doordat ik mij even kon opwarmen en droge kledij kon aantrekken, bekwam ik helemaal.

Na een korte onderbreking van 30 minuten sta ik weer vertrekkensklaar, maar nog steeds is het hevig aan het regenen. Rondje 6 werd al wat saaier, maar dat had ik wel kunnen denken.. ach ja, we zijn toch al over de helft. Halverwege ronde 7 klaart het eindelijk op en kom ik ook nog een bekend gezicht tegen. Peter S. en hij begint spontaan met mij mee te lopen. Geweldig om even wat afleiding te hebben, een beetje praten en lachen tijdens het anderhalve rondje waarin hij mij vergezelde deed enorm goed.

Bij de laatste bocht van ronde 9 neemt hij afscheid van mij en daar loop ik weer alleen. Nog een klein stukje en ik kan mijn laatste pitstop aanvatten. Ik eet mijn laatste dadels, laatste aardappel en drink mijn laatste halve liter vocht. Terwijl ik stil sta, besef ik dat de vermoeidheid toeslaat en dat ik eigenlijk ook te weinig gedronken/gegeten heb. Weer een goede les voor de volgende keer!

De laatste ronde

Eindelijk! Maar meteen ook de zwaarste. Is het omdat ik uitgedroogd ben? Of omdat ik zo fel uitkijk naar de finish? Of omdat mijn eenzaamheid even onderbroken was door een medeloper. Het blijft toch enorm psychologisch zo een lange afstand lopen. Ik begin steeds meer af te tellen naar het einde, het is genoeg geweest. Meer dan 40 kilometer in de regen, vermoeid en uitgedroogd, maar daar is de finish. I did it! Veel bijgeleerd en trots op mijzelf en natuurlijk ook mijzelf weer beter leren kennen. Op naar een volgende ervaring, een volgende levensles.